عملیات حرارتی برنج

برنجیک آلیاژ دوتایی مس و روی است که به عنوان معمولی نیز شناخته می شودبرنجی، و می توان آن را به تک تقسیم کردبرنجیو برنجی دوفاز طبق سازمان. برنج منفرد I± برنج نیز نامیده می شود، با محتوای مس بین 62.4٪ -100٪ (wt). برنج دو فاز (α+β)، محتوای مس بین 56.6٪ - 62.4٪ (وزنی)، حلالیت جامد روی در مس با کاهش دما افزایش می یابد. به جز حاوی آلومینیومبرنجی, برنجیبه طور کلی هیچ اثر تقویت کننده عملیات حرارتی ندارد. بنابراین، بازپخت اغلب برای بهبود عملکرد سرد کاری (مهرزنی، کشیدن، ماشینکاری) استفاده می شود. خواص مکانیکی و خواص تغییر شکل سرد محصولات نیمه تمام برنجی آنیل شده عمدتاً به اندازه دانه بستگی دارد. قاعده کلی این است که دانه بندی کوچک و سختی بالا باشد. علاوه بر این، مقدار تغییر شکل سرد زیاد و سختی زیاد است (سخت کاری سرد). دمای بازپخت کم و سختی زیاد است.
بازپخت پس از تغییر شکل سرد، در همان دما، زمانی که زمان طولانی است سختی کم است. در همان زمان، سختی پایین است زمانی که درجه حرارت بالا است.
برنجبا محتوای روی کم، اثر سختی کار سرد کمی دارد و دانه های آن برای به دست آوردن سختی بالاتر نیاز به تصفیه دارند.
برنجحاوی روی بیش از 20% (وزنی) دارای تنش پسماند پس از تغییر شکل سرد است. در اتمسفر مرطوب (به ویژه جو حاوی آمونیاک و نمک آمونیوم)، حلال های نمک جیوه و جیوه، به راحتی می توان باعث خوردگی تنشی و ایجاد ترک خوردگی شد که باید آنیلینگ تنش زدایی انجام شود.
دمای بازپخت میانی () در طول کار سردبرنجیمعمولاً با کاهش اندازه مؤثر (میلی متر) باید به طور مناسب کاهش یابد.